We hebben gigantisch veel
foto's gemaakt deze vakantie. Zo heeft Onno er 6500 en Wil meer dan 15000
gemaakt. Dat wordt nog een hete winter zo met al dat uitzoekwerk.
Maar wat is nou de zin van zoveel foto's?
Voor een belangrijk deel worden de aantallen veroorzaakt omdat de camera op ‘continu opnamen” ingesteld staat. Het voordeel is dat er altijd wel een opname scherp is. Maar ook dat de kans op een juiste houding of bijvoorbeeld "ogen open" groter is. Verder is het steeds maar pielen met: diafragma sluitertijd een half stopje meer of een half stopje minder. Enzovoort.
Het levert ook vaak onverwachte leuke beelden op. Zie de malle pose van de jonge Impala die met zijn kop schudt.
En ook fantastisch het Bavianenjong dat zich voor de kijkers uitslooft op een tak, die plotseling breekt.
Het deed Wil denken aan wipkippen.
In Nederland vinden we de Wipkip op bijna alle kinderspeelplaatsen. Deze wipkip is sterk geinspireerd op de Afrikaanse wiptak. Er is echter EEN groot verschil met de wiptak uit Afrika, deze zijn over het algemeen mindere robuust dan de oer Hollandse wipkip en breken dan ook vaker. Dit overkwam vlak voor onze neus een puber baviaan. Eerst lekker stoer doen voor de groep toeristen in een busje, maar toen de tak brak, zat er niks anders op dan op zijn kont beteuterd te gaan zitten kijken, naar de lachende vakantiegangers. Een zeer vermakelijk tafereel.
Maar wat is nou de zin van zoveel foto's?
Voor een belangrijk deel worden de aantallen veroorzaakt omdat de camera op ‘continu opnamen” ingesteld staat. Het voordeel is dat er altijd wel een opname scherp is. Maar ook dat de kans op een juiste houding of bijvoorbeeld "ogen open" groter is. Verder is het steeds maar pielen met: diafragma sluitertijd een half stopje meer of een half stopje minder. Enzovoort.
Het levert ook vaak onverwachte leuke beelden op. Zie de malle pose van de jonge Impala die met zijn kop schudt.
 |
| Impala jong (Onno Wildschut) |
 |
| Impala jong (Onno Wildschut) |
En ook fantastisch het Bavianenjong dat zich voor de kijkers uitslooft op een tak, die plotseling breekt.
Het deed Wil denken aan wipkippen.
In Nederland vinden we de Wipkip op bijna alle kinderspeelplaatsen. Deze wipkip is sterk geinspireerd op de Afrikaanse wiptak. Er is echter EEN groot verschil met de wiptak uit Afrika, deze zijn over het algemeen mindere robuust dan de oer Hollandse wipkip en breken dan ook vaker. Dit overkwam vlak voor onze neus een puber baviaan. Eerst lekker stoer doen voor de groep toeristen in een busje, maar toen de tak brak, zat er niks anders op dan op zijn kont beteuterd te gaan zitten kijken, naar de lachende vakantiegangers. Een zeer vermakelijk tafereel.
 |
| Baviaan jong (Wil Leurs) |
 |
| Baviaan jong (Wil Leurs) |
 |
| Baviaan jong (Wil Leurs) |
 |
| Baviaan jong (Wil Leurs) |
En wat de denken van een gapende leeuw?
 |
| Leeuw man (Onno Wildschut) |
 |
| Leeuw man (Onno Wildschut) |
 |
| Leeuw man (Onno Wildschut) |
 |
| Leeuw man (Onno Wildschut) |
 |
| Leeuw man (Onno Wildschut) |
 |
| Leeuw man (Onno Wildschut) |
 |
| Leeuw man (Onno Wildschut) |
 |
| Leeuw man (Onno Wildschut) |
