Van een aantal mensen hebben we de opmerking gekregen dat het jammer is niet te kunnen zien waar we in zuid afrika zaten.
Samenvattend:
Amsterdam, Kaapstad.
10 dagen in de Kaapprovincie met een huurauto. Van Cape Point ten zuiden van Kaapstad tot aan de zuidkust bij Hermanus. Daarna door naar Lambertsbay en Lange Baan aan de westkust. (West Coast National Park)
Kaapstad, Johannesburg. Binnenlandse vlucht
7 dagen Krugerpark met een huurauto. Verblijfplaatsen in Sukuza- en Letaba Rest Camp. Vervolgens dag-routes door het park.
Met behulp van de links kan je de route globaal volgen in Google maps. Door wat in- en uit zoomen krijg je een goed beeld van de reis en verblijfplaatsen van ons.
Wat ook erg leuk is, is met het gele mannetje, dat je bij de zoomopties ziet, naar een plek op de route gaat. Je ziet dan foto's en je kan een stuk van de route rijden als het ware.
Weergeven in Google Maps Deze link geeft de route weer in de kaap
Weergeven in Google Maps link geeft de route weer in Kruger
zondag 23 december 2012
zaterdag 15 december 2012
Trekvogels leggen fabelachtige afstanden af
Opeens was daar op 22 november het geluid van een zingende fitis (Phylloscopus trochilus) in het Krugerpark. Wij keken elkaar aan? Fitis? Hier? We kennen de fitis uit Nederland als algemene broed- en zomervogel. Als de eerste fitissen in Nederland in april verschijnen, worden vogelaars blij. Want dat betekent, dat de zomer in aantocht is.
Waarom komen ze uberhaupt naar Nederland? Denk je dan als je in Afrika bent. Maar dat terzijde.
Hoe zit dat met de verspreiding en het trekgedrag? De Itouch van Onno bracht uitkomst door de App van de "Birds of Northern Europe" te openen. Hier zit de complete Consise edition van de " Birds of the Western Palearctic" in. Beter bekend als "The Cramp" of BWP.
Bij "Movements" meldt de BWP, dat alle populaties van de fitis trekvogel zijn en massaal overwinteren in "sub Saharan Africa" van zuid Senegal, oostelijk tot Ethiopie, zuidelijk tot in Zuid Afrika.
Dat betekent dat fitissen die in het uiterste oosten van hun verspreidingsgebied broeden, zo'n 12000 km moeten afleggen naar hun overwinteringsgebied. Dat is toch bijna niet voor te stellen van een vogel die gemiddeld 7 tot 12 gram weegt!
Een ander sterk voorbeeld van de enorme afstanden die vogels tijdens de trek afleggen, is die van de door Wil gefotografeerde schreeuwarend (Aquila pomarina) We troffen de vogel aan langs een onverharde weg in Kruger waar het beest waarschijnlijk foerageerde op de massaal aanwezige termieten. Andere vogels profiteerden ook van de termieten. Zo vlogen er boven de arend verschillende vorkstaart plevieren (Collared Pratincole Glareola pratincola). Geweldig!
Bij het uitzoeken en opslaan van de foto's kwam Wil er achter dat de vogel geringd was en dat het nog goed leesbaar was ook. We vermoedden direct dat de vogel in Polen geringd was, omdat we Gdansk meenden te lezen.
Via Peter Das van de vogelringgroep Bergummermeer, is het speurwerk naar de herkomst van de arend gestart. Hij heeft de contacten met de Poolse ringcentrale gelegd.
De vogel is op 1 juli 2012 in het nest geringd in Polen bij het plaatsje Mietkie in de provincie Lubelskie. Dit ligt tegen de grens (20 km) van Oekraine aan.
Gerekend vanaf 23 november, de datum van de foto, betekent het dat de vogel 145 dagen daarvoor geringd is. De vogel zal nog een tijdje in het nest gezeten hebben en vervolgens nog een tijd in het territorium van de ouders. De BWP meldt dat schreeuwarenden vrijwel geheel in "sub Saharan Africa" overwinteren, voornamelijk oostelijk, van Soedan, zuidelijk tot in Transvaal. Het verlaten van het broedgebied start midden augustus en loopt door tot half oktober met enkelen tot in november. Het geeft een beetje een indicatie van de tijd die de vogel nodig heeft om in Zuid Afrika aan te komen. Misschien was de vogel er nog maar net?
De Polen zijn razend enthousiast. Er komen maar weinig terugmeldingen uit het inmense en dun bevolkte Afrika.
Hieronder vind je de ringrapportage van de ringcentrale in Polen. De vogel heeft 8285 km afgelegd! Nou is dit een grote vogel maar toch!
In de de gids "Birds of South Africa" zagen we dat de schreeuwarend hier aan zijn uiterste, zuidelijke verspreidingsgebied zit voor de overwintering. Ook wel weer grappig want dat betekend dat de schreeuwarend hier niet algemeen is.
Waarom komen ze uberhaupt naar Nederland? Denk je dan als je in Afrika bent. Maar dat terzijde.
Hoe zit dat met de verspreiding en het trekgedrag? De Itouch van Onno bracht uitkomst door de App van de "Birds of Northern Europe" te openen. Hier zit de complete Consise edition van de " Birds of the Western Palearctic" in. Beter bekend als "The Cramp" of BWP.
Bij "Movements" meldt de BWP, dat alle populaties van de fitis trekvogel zijn en massaal overwinteren in "sub Saharan Africa" van zuid Senegal, oostelijk tot Ethiopie, zuidelijk tot in Zuid Afrika.
Dat betekent dat fitissen die in het uiterste oosten van hun verspreidingsgebied broeden, zo'n 12000 km moeten afleggen naar hun overwinteringsgebied. Dat is toch bijna niet voor te stellen van een vogel die gemiddeld 7 tot 12 gram weegt!
Een ander sterk voorbeeld van de enorme afstanden die vogels tijdens de trek afleggen, is die van de door Wil gefotografeerde schreeuwarend (Aquila pomarina) We troffen de vogel aan langs een onverharde weg in Kruger waar het beest waarschijnlijk foerageerde op de massaal aanwezige termieten. Andere vogels profiteerden ook van de termieten. Zo vlogen er boven de arend verschillende vorkstaart plevieren (Collared Pratincole Glareola pratincola). Geweldig!
 |
| Schreeuwarend (Aquila pomarina) Wil Leurs |
Bij het uitzoeken en opslaan van de foto's kwam Wil er achter dat de vogel geringd was en dat het nog goed leesbaar was ook. We vermoedden direct dat de vogel in Polen geringd was, omdat we Gdansk meenden te lezen.
Via Peter Das van de vogelringgroep Bergummermeer, is het speurwerk naar de herkomst van de arend gestart. Hij heeft de contacten met de Poolse ringcentrale gelegd.
De vogel is op 1 juli 2012 in het nest geringd in Polen bij het plaatsje Mietkie in de provincie Lubelskie. Dit ligt tegen de grens (20 km) van Oekraine aan.
Gerekend vanaf 23 november, de datum van de foto, betekent het dat de vogel 145 dagen daarvoor geringd is. De vogel zal nog een tijdje in het nest gezeten hebben en vervolgens nog een tijd in het territorium van de ouders. De BWP meldt dat schreeuwarenden vrijwel geheel in "sub Saharan Africa" overwinteren, voornamelijk oostelijk, van Soedan, zuidelijk tot in Transvaal. Het verlaten van het broedgebied start midden augustus en loopt door tot half oktober met enkelen tot in november. Het geeft een beetje een indicatie van de tijd die de vogel nodig heeft om in Zuid Afrika aan te komen. Misschien was de vogel er nog maar net?
De Polen zijn razend enthousiast. Er komen maar weinig terugmeldingen uit het inmense en dun bevolkte Afrika.
 |
| Crop van de poten van de schreeuwarend (Aquila pomarina) Wil Leurs |
Hieronder vind je de ringrapportage van de ringcentrale in Polen. De vogel heeft 8285 km afgelegd! Nou is dit een grote vogel maar toch!
In de de gids "Birds of South Africa" zagen we dat de schreeuwarend hier aan zijn uiterste, zuidelijke verspreidingsgebied zit voor de overwintering. Ook wel weer grappig want dat betekend dat de schreeuwarend hier niet algemeen is.
 |
| Het terugmeldingsrapport van de Poolse ringcentrale blad 1 |
 |
| Het terugmeldingsrapport van de Poolse ringcentrale blad 2 |
woensdag 12 december 2012
Cape Snow
Tijdens één van onze tochten rond de Kaap meenden we in de verte schapen te zien. Dichterbij gekomen zagen we dat het geen schapen waren maar planten.
De plant is gedetermineerd als Cape Snow Syncarpha vestita. In het Zuid Afrikaans Sewejaartje.
De plant is een pionier, die voornamelijk voorkomt op plaatsen waar in het verleden brand is geweest. Het kan dan zeer explosief in aantal voorkomen en uitbundig bloeien. Dat is wat wij gezien hebben. Het was van een verbluffende schoonheid.
Voor Wil een nieuwe ervaring. Hij had de plant niet eerder in de Kaap gezien. Het is aannemelijk dat er geen grote branden zijn geweest voorafgaand aan eerdere bezoeken.
De plant is gedetermineerd als Cape Snow Syncarpha vestita. In het Zuid Afrikaans Sewejaartje.
 |
| Cape Snow (Syncarpha vestita) Wil Leurs |
 |
| Schaap (linksboven) :-) Cape Snow (Syncarpha vestita) Wil Leurs |
De plant is een pionier, die voornamelijk voorkomt op plaatsen waar in het verleden brand is geweest. Het kan dan zeer explosief in aantal voorkomen en uitbundig bloeien. Dat is wat wij gezien hebben. Het was van een verbluffende schoonheid.
Voor Wil een nieuwe ervaring. Hij had de plant niet eerder in de Kaap gezien. Het is aannemelijk dat er geen grote branden zijn geweest voorafgaand aan eerdere bezoeken.
zaterdag 8 december 2012
Nieuwe libellensoort voor Zuid Afrika!
Tijdens een enorme onweersbui in Kruger, zaten we in het keukentje voor ons huisje op Restcamp Letaba. Dit keukentje is buiten maar toch ook binnen. Het zit onder het rieten dak waarbij de voorzijde is voorzien van open ramen met gaas. Op de foto kijk je tegen de ramen met het gaas aan.
Omdat het licht allerlei insecten tegen het gaas aantrok, is Wil gaan kijken wat er allemaal op zat. Naast prachtige nachtvlinders en termieten, vond hij een tiental libellen. We hebben twee onbekende libellen voorzichtig gepakt en geprobeerd op naam te brengen. Één libel determineerden we als " Paragomphus elpidius". Zie foto. De andere libel konden we niet direct op naam brengen. Voor de determinatie beschikten we over "Dragonflies of South Africa" van Warwick & Michelle Tarboton.
Eenmaal thuis is op basis van de foto's het speurwerk naar de soort doorgegaan. Karen, de echtgenote van Wil, heeft uiteindelijk foto's op internet gevonden die wel heel erg leken op de libel. Het betrof " Paragomphus magnus".
Om zekerheid over de determinatie te verkrijgen, is contact gezocht met Dr. Klaas Douwe Dijkstra van Naturalis in Leiden een deskundige van de Afrikaanse Odonata. Hij heeft de determinatie bevestigd.
Het betreft "Paragomphus magnus".
En nu komt het! Het is de eerste waarneming voor Zuid Afrika! Dat zijn toch mooie dingen hè?
De soort komt wel voor in Zambia, Mozambique en Zimbabwe. Klaas Douwe neemt over deze waarneming contact met Warwick Tarboton op en zo hebben we een kleine bijdrage aan de wetenschap geleverd :-) De volgende druk van "Dragonflies of South Africa" is dan een soort rijker.
 |
| Ons huisje in Restcamp Letaba. Kruger (Wil Leurs) |
Omdat het licht allerlei insecten tegen het gaas aantrok, is Wil gaan kijken wat er allemaal op zat. Naast prachtige nachtvlinders en termieten, vond hij een tiental libellen. We hebben twee onbekende libellen voorzichtig gepakt en geprobeerd op naam te brengen. Één libel determineerden we als " Paragomphus elpidius". Zie foto. De andere libel konden we niet direct op naam brengen. Voor de determinatie beschikten we over "Dragonflies of South Africa" van Warwick & Michelle Tarboton.
 |
| Paragomphus elpidius (Onno Wildschut) |
Eenmaal thuis is op basis van de foto's het speurwerk naar de soort doorgegaan. Karen, de echtgenote van Wil, heeft uiteindelijk foto's op internet gevonden die wel heel erg leken op de libel. Het betrof " Paragomphus magnus".
Om zekerheid over de determinatie te verkrijgen, is contact gezocht met Dr. Klaas Douwe Dijkstra van Naturalis in Leiden een deskundige van de Afrikaanse Odonata. Hij heeft de determinatie bevestigd.
Het betreft "Paragomphus magnus".
En nu komt het! Het is de eerste waarneming voor Zuid Afrika! Dat zijn toch mooie dingen hè?
De soort komt wel voor in Zambia, Mozambique en Zimbabwe. Klaas Douwe neemt over deze waarneming contact met Warwick Tarboton op en zo hebben we een kleine bijdrage aan de wetenschap geleverd :-) De volgende druk van "Dragonflies of South Africa" is dan een soort rijker.
+mag%231D0F97.jpg) |
| Paragomphus magnus (Wil Leurs) |
vrijdag 30 november 2012
Grappige momenten
We hebben gigantisch veel
foto's gemaakt deze vakantie. Zo heeft Onno er 6500 en Wil meer dan 15000
gemaakt. Dat wordt nog een hete winter zo met al dat uitzoekwerk.
Maar wat is nou de zin van zoveel foto's?
Voor een belangrijk deel worden de aantallen veroorzaakt omdat de camera op ‘continu opnamen” ingesteld staat. Het voordeel is dat er altijd wel een opname scherp is. Maar ook dat de kans op een juiste houding of bijvoorbeeld "ogen open" groter is. Verder is het steeds maar pielen met: diafragma sluitertijd een half stopje meer of een half stopje minder. Enzovoort.
Het levert ook vaak onverwachte leuke beelden op. Zie de malle pose van de jonge Impala die met zijn kop schudt.
En ook fantastisch het Bavianenjong dat zich voor de kijkers uitslooft op een tak, die plotseling breekt.
Het deed Wil denken aan wipkippen.
In Nederland vinden we de Wipkip op bijna alle kinderspeelplaatsen. Deze wipkip is sterk geinspireerd op de Afrikaanse wiptak. Er is echter EEN groot verschil met de wiptak uit Afrika, deze zijn over het algemeen mindere robuust dan de oer Hollandse wipkip en breken dan ook vaker. Dit overkwam vlak voor onze neus een puber baviaan. Eerst lekker stoer doen voor de groep toeristen in een busje, maar toen de tak brak, zat er niks anders op dan op zijn kont beteuterd te gaan zitten kijken, naar de lachende vakantiegangers. Een zeer vermakelijk tafereel.
Maar wat is nou de zin van zoveel foto's?
Voor een belangrijk deel worden de aantallen veroorzaakt omdat de camera op ‘continu opnamen” ingesteld staat. Het voordeel is dat er altijd wel een opname scherp is. Maar ook dat de kans op een juiste houding of bijvoorbeeld "ogen open" groter is. Verder is het steeds maar pielen met: diafragma sluitertijd een half stopje meer of een half stopje minder. Enzovoort.
Het levert ook vaak onverwachte leuke beelden op. Zie de malle pose van de jonge Impala die met zijn kop schudt.
 |
| Impala jong (Onno Wildschut) |
 |
| Impala jong (Onno Wildschut) |
En ook fantastisch het Bavianenjong dat zich voor de kijkers uitslooft op een tak, die plotseling breekt.
Het deed Wil denken aan wipkippen.
In Nederland vinden we de Wipkip op bijna alle kinderspeelplaatsen. Deze wipkip is sterk geinspireerd op de Afrikaanse wiptak. Er is echter EEN groot verschil met de wiptak uit Afrika, deze zijn over het algemeen mindere robuust dan de oer Hollandse wipkip en breken dan ook vaker. Dit overkwam vlak voor onze neus een puber baviaan. Eerst lekker stoer doen voor de groep toeristen in een busje, maar toen de tak brak, zat er niks anders op dan op zijn kont beteuterd te gaan zitten kijken, naar de lachende vakantiegangers. Een zeer vermakelijk tafereel.
 |
| Baviaan jong (Wil Leurs) |
 |
| Baviaan jong (Wil Leurs) |
 |
| Baviaan jong (Wil Leurs) |
 |
| Baviaan jong (Wil Leurs) |
En wat de denken van een gapende leeuw?
 |
| Leeuw man (Onno Wildschut) |
 |
| Leeuw man (Onno Wildschut) |
 |
| Leeuw man (Onno Wildschut) |
 |
| Leeuw man (Onno Wildschut) |
 |
| Leeuw man (Onno Wildschut) |
 |
| Leeuw man (Onno Wildschut) |
 |
| Leeuw man (Onno Wildschut) |
 |
| Leeuw man (Onno Wildschut) |
zondag 25 november 2012
Foto's Krugerpark
Het is al weer even geleden dat we de blog bij konden werken. In het Restcamp Letaba waar wij zaten is geen internet waardoor het een beetje stom is geeindigd.
We zijn vanochtend weer in Nederland aangekomen en dus kunnen we de blog bijwerken. Wat een tuut weer hier zeg! Van 38 graden Celsius naar 11 graden........
We doen dat met een foto-impressie van de laatste vier dagen. Het is een willekeurige greep. Het is ruw materiaal. (geen krop of bewerking)
Een van de eerste grote beesten die we tegenkwamen waren de Giraffen. We hebben regelmatig genoten van deze relaxte,vriendelijke reuzen.
Zebra's fotograferen is ontzettend leuk omdat je met de strepen grappige of mooie effecten kan realiseren.
Deze Giant Kingfischer is
de 1 na grootste ter wereld. Hij meet 40 tot 45 centimeter en weegt soms wel
bijna een halve kilo! de vogel liet zich bij de brug over de Letaba goed
fotograferen.
We zijn vanochtend weer in Nederland aangekomen en dus kunnen we de blog bijwerken. Wat een tuut weer hier zeg! Van 38 graden Celsius naar 11 graden........
We doen dat met een foto-impressie van de laatste vier dagen. Het is een willekeurige greep. Het is ruw materiaal. (geen krop of bewerking)
Een van de eerste grote beesten die we tegenkwamen waren de Giraffen. We hebben regelmatig genoten van deze relaxte,vriendelijke reuzen.
 |
| Giraffe (Onno Wildschut) |
In het Krugerpark is de
Impala de soort die je het meest tegenkomt. De Impala wordt de oren even
gewassen door een ossenpikker.
 |
| Impala met Red Billed Oxpecker (Onno Wildschut) |
We zijn een aantal Bustards
tegen het lijf gelopen waaronder Kori Bustard en deze Black Belied
Bustard. Als het lukt, zetten we het geluid nog op de blog. Wat hebben we daar
een plezier om gehad. De vogel eindigt de zang consequent met ingetrokken nek
en een droog "plop" achtig geluid, dat nog het meest doet denken aan het ontkurken
van een fles wijn. Geluid en filmpje vind je hier. http://www.youtube.com/watch?v=IA-St67UsaM
 |
| Black Belied Bustard (Onno Wildschut) |
 |
| Kori Bustard (Onno Wildschut) |
Zebra's fotograferen is ontzettend leuk omdat je met de strepen grappige of mooie effecten kan realiseren.
 |
| Zebra (Wil Leurs) |
 |
| Giant Kingfischer (Onno Wildschut) |
De buffel is een groot en
krachtig beest. Hij behoort tot de "Big Five" De Big Five bestaat
naast de Buffel uit: Olifant, Luipaard, Leeuw en Neushoorn. Wij hebben alleen
het Luipaard niet gezien. Dat betekent dat we nog een keer terug moeten :-)
De Vervet aap is één van de twee apensoorten die je in het Krugerpark tegenkomt. Ze lopen ook op de Restcamps en als je niet goed oplet, zitten ze zo in de auto. Dat is ons ook overkomen en de deugnieten hebben ons zo van de voorraad Cashew noten afgeholpen :-)
Een soortgroep vogels die in Zuid Afrika voorkomt is "Guineafowl" Een typisch Afrikaanse endemische familie met over het algemeen naakte halzen en koppen. De Helmeted Guineafowl is mooi en werkt ook wel een beetje op je lachspieren. Tenminste....dat hadden wij.
 |
| Buffel (Onno Wildschut) |
 |
| Vervet aap (Wil Leurs) |
 |
| Helmeted Guineafowl (Wil Leurs) |
maandag 19 november 2012
Eindelijk in Kruger
Een paar dagen zonder internet maar vandaag weer een blog.
Na een vermoeiende zaterdag zijn we in Kruger aangekomen. Eerst vliegen van Kaapstad naar Johannesburg, toen met de auto naar Kruger. Dat was toch nog zo'n 600 kilometer. We arriveerden in het donker bij het sluiten van de Gate. We kwamen dus eigenlijk nog maar net op tijd in het Camp waar we geboekt hadden.
Gisteren (zondag) dus de eerste dag in het park. Het was bewolkt maar niet meer zo heet als zaterdag. Het is toch nog wel zo'n 28 graden hoor -:)
Wat Onno opvalt is de enorme verscheidenheid aan vogel. Overal geluiden en zang van verschillende vogels. Op zondag hadden we alleen al 35 nieuwe soorten. Het totaal aantal vogelsoorten deze vakantie zit rond de 185.
De meeste indruk maakte zondag een enorme troep met Bavianen die ons passeerden. En als tweede de drie Leeuwen die we zagen Waarvan 2 mannetjes.
Ook wij kijken natuurlijk uit naar de Big Five. We staan op 3! Leeuw, Buffel en Olifant. Maar de Bavianen hebben een diepe indruk achter gelaten. Wil, die toch veel Afrika ervaring heeft, had er nog nooit zoveel tegelijk gezien.
Na een vermoeiende zaterdag zijn we in Kruger aangekomen. Eerst vliegen van Kaapstad naar Johannesburg, toen met de auto naar Kruger. Dat was toch nog zo'n 600 kilometer. We arriveerden in het donker bij het sluiten van de Gate. We kwamen dus eigenlijk nog maar net op tijd in het Camp waar we geboekt hadden.
Gisteren (zondag) dus de eerste dag in het park. Het was bewolkt maar niet meer zo heet als zaterdag. Het is toch nog wel zo'n 28 graden hoor -:)
Wat Onno opvalt is de enorme verscheidenheid aan vogel. Overal geluiden en zang van verschillende vogels. Op zondag hadden we alleen al 35 nieuwe soorten. Het totaal aantal vogelsoorten deze vakantie zit rond de 185.
 |
| Bavianen (Baboons) Wil Leurs |
 |
| Leeuw (man) Wil Leurs |
 |
| Leeuw (man) Wil Leurs |
Ook wij kijken natuurlijk uit naar de Big Five. We staan op 3! Leeuw, Buffel en Olifant. Maar de Bavianen hebben een diepe indruk achter gelaten. Wil, die toch veel Afrika ervaring heeft, had er nog nooit zoveel tegelijk gezien.
Abonneren op:
Posts (Atom)